ไตรกีฬานาวีครั้งที่ 4 2562 - 4th Navy Triathlon 2019
ภูเก็ต พังงา - Phuket Phang Nga
ไม่มีข้อมูล ไม่ดี ควรปรับปรุง ดี พอใจ ดีมาก ประทับใจ
การประชาสัมพันธ์ก่อนงาน
ประชาสัมพันธ์และแจ้งรายละเอียดการแข่งขันทาง Facebook ก่อนล่วงหน้าดี แต่เปลี่ยนแปลงวันแข่งจากเดิมวันอาทิตย์เป็นวันเสาร์ และมี Facebook 2 page ทั้ง 'ไตรกีฬานาวีเฉลิมพระเกียรติ' และ 'ไตรกีฬานาวีเฉลิมพระเกียรติ ครั้งที่ 4 ณ จังหวัดภูเก็ต และจังหวัดพังงา' ทำให้ค่อนข้างสับสน
การประชาสัมพันธ์ในงาน
เสียงประชาสัมพันธ์ภาคไทยในงานชัดเจนดี แต่ภาคอังกฤษไม่ครบถ้วน
ที่จอดรถและบริการขนส่ง
จัดสถานที่จอดรถบริเวณตำรวจภูธรภาค 8 อย่างเพียงพอ มีบริการรถรับส่งจากจุดลงทะเบียนไป transition พร้อมป้ายแสดงชัดเจนดี แต่จัดการจราจรบนถนนที่เป็นทางออกจากเกาะภูเก็ตเพียงเส้นเดียวได้ไม่ดี ทำให้การจราจรติดขัดมาก
ข้อมูล กติกาการแข่งขัน
ชี้แจงรายละเอียดเส้นทางการแข่งขันและกฏกติกาต่าง ๆ ดีทั้งภาคไทย ภาคอังกฤษ ข้อมูลเป็นประโยชน์ มีภาพแสดงเส้นทางจริง เสียดายที่นักกีฬาส่วนหนึ่งไม่มาฟัง และไม่รู้เรื่อง
การลงทะเบียน การจัดการ
การลงทะเบียน การใช้พื้นที่จัดงานทำได้ดี แต่แยกพื้นที่ลงทะเบียนกับ transition อยู่คนละแห่ง ทำให้เพิ่มงานเป็น 2 เท่า และส่วนตัวแล้ว ผมไม่ชอบพลุประทัดสร้างควันในพิธีเปิด ไม่ดีต่อสุขภาพนักกีฬาเลย
ความปลอดภัย-ว่ายน้ำ
เส้นทางว่ายน้ำมีแนวทุ่นสองชั้นเป็นกรอบชัดเจนปลอดภัยดี แต่การปล่อยตัวไม่ทำตามที่ประกาศไว้ตอน race brief ว่าจะปล่อยตัวระยะ Olympic แบบ rolling ทีละ 10 คนทุก 10 วินาที เพราะมีจำนวนนักกีฬาหลักห้าร้อย แต่กลับปล่อยตัวนักกีฬาจำนวนมากพร้อมกันทีเดียว โดยเส้นทางจะต้องหักเลี้ยวขวาหลังจากปล่อยตัวด้วย ทำให้เกิดการออติดขัดตรงจุดเลี้ยวแรก เสี่ยงกับการเกิดอุบัติเหตุเป็นอันตรายมาก นอกจากนั้น ยังยอมให้นักกีฬาด้านขวาจำนวนหนึ่งขึ้นไปวิ่งบนชายหาดแข่งกับคนที่ว่ายน้ำอีกด้วย
ความปลอดภัย-จักรยาน
ปิดถนนเส้นหลักเข้าออกเกาะภูเก็ต 50% ปลอดภัยดี ส่วนถนนเลียบชายทะเลพังงา ควบคุมการจราจรได้ดี แต่ถนนช่วงบ้านบ่อดานแคบเกินไปสำหรับนักกีฬาจำนวนมากขนาดนี้ ซึ่งต้องปั่นสวนทางกันด้วย และป้ายแสดงจุดเลี้ยวไม่ชัดเจน ทำให้นักกีฬาระยะ Sprint ที่ไม่ได้ฟัง race brief จำนวนหนึ่งปั่นเลยจุดเลี้ยวของตนเอง
ความปลอดภัย-วิ่ง
hilight สำคัญคือ ต้องขึ้นลงบันไดและวิ่งบนสะพานสารสิน เส้นทางวิ่งปิดการจราจรได้ปลอดภัยดีมาก มีป้ายแสดงจุดเลี้ยว แผงกั้นครบถ้วนชัดเจนดี แต่ไม่มีป้ายบอกระยะทาง
บริเวณเปลี่ยนอุปกรณ์
พื้นที่เพียงพอ การควบคุมการเข้าออกทำได้ดี การให้ทยอยเข้าพื้นที่โดยรับ chip ประจำตัวที่หน้า transition รวดเร็ว แต่เส้นทางที่ต้องเดินเท้าเปล่าไปชายหาดค่อนข้างมืด และควรประชาสัมพันธ์การเปลี่ยนแปลงเวลาที่อนุญาตให้เข้าไปเอาจักรยานหลังการแข่งขันให้นักกีฬาทุกคนรับทราบ
การแพทย์
การเฝ้าระวัง การบริการทางการแพทย์ทำได้ดี ทั้งที่ส่วนกลางและตลอดเส้นทางการแข่งขัน
อาหาร เครื่องดื่ม
อาหารและเครื่องดื่มตลอดเส้นทางการแข่งขันมีเพียงพอและบริการดี แต่อาหารบริเวณส่วนกลาง จัดการเรื่องคิวและแถวรอรับบริการไม่ดี
* ความเห็นนี้มาจากประสบการณ์ส่วนตัวของผมเองเท่านั้น และได้จากการแข่งขันระยะ Olympic ไม่รวมการแข่งขันระยะอื่น ซึ่งบริบทต่างไป
ผมลงแข่งขันรายการนี้อย่างรอลุ้นว่า พื้นที่จัดงานอยู่ส่วนไหนของภูเก็ต เพราะเส้นทางในภูเก็ตก็เนินทั้งนั้น พอรู้ว่าใช้พื้นที่รอยต่อของภูเก็ตกับพังงา โดยจุดหลักอยู่ที่สะพานสารสิน ก็ค่อนข้างสบายใจเรื่องตัวเอง แต่หนักใจแทนคนจัด เพราะเป็นพื้นที่คอขวดทางออกหลักเส้นเดียวของชาวภูเก็ต
ผมเดินทางมาก่อนล่วงหน้า 2 คืน เพื่อจะได้พักเต็มที่ วันลงทะเบียนมีโอกาสขับรถดูเส้นทางปั่นจักรยานเลียบชายทะเลพังงา ก็กังวลเรื่องถนนแคบอยู่บ้าง หลังจากฟัง race brief จบ ต้องรีบกลับโรงแรมซึ่งอยู่ฝั่งพังงา เพราะแค่วันลงทะเบียนและเอาจักรยานเข้า transition ก็ทำรถติดมากเป็นตัวอย่างให้ดูแล้ว ผมตัดสินใจไม่เอารถไปวันแข่ง แต่อาศัยติดรถเพื่อนนายทหารเรือซึ่งพักอยู่ฝั่งพังงาเหมือนกันไปแทน โดยต้องตื่นเช้ากว่าปกติตั้งแต่ตีสามครึ่ง เพราะนัดหมายกับเพื่อนว่าจะมารับตอนตีสี่ครึ่ง ไปให้ทันเวลาปิด transition ตอนตีห้า งานนี้เป็นครั้งแรกที่กินอินทผาลัม 4 ลูกแทนกล้วย เพราะกล้วยหอมที่เพิ่งซื้อมายังไม่สุก ตามด้วยน้ำสองแก้ว แล้วถ่ายอุจจาระสบาย ๆ ก่อนลงมารอเพื่อนที่หน้าโรงแรม
 |
| ขอบคุณภาพจาก Facebook: navytriathlonphuket |
 |
| ขอบคุณภาพจาก Facebook: Hans van de Peppel |
ว่ายน้ำ
ระยะทาง 1.5 กม.
เวลา 27:25 นาที
Pace 1:49 นาที/100 ม.
เส้นทางว่ายน้ำเป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า ด้านยาวขนานกับชายหาด มีแนวทุ่นเป็นกรอบทั้งสองข้าง ทำให้เล็งทิศไม่ยากถึงจะต้องว่ายทวนเข็มนาฬิกา ช่วงแรกว่ายทวนกระแสน้ำ แต่พอกลับตัวจะเป็นว่ายตามกระแสน้ำชดเชย ทำเวลาได้ดี ผมตัดสินใจไม่ใช้ทุ่นส่วนตัวเหมือนเดิม เพราะคิดว่าถ้าว่ายอยู่ในกรอบของทุ่นสองชั้น น่าจะปลอดภัย ตอนปล่อยตัว ผมยืนอยู่ทางขวาสุดของกลุ่ม กะว่าจะยอมว่ายอ้อมเหมือนทุกครั้ง แต่เพราะการปล่อยตัวเป็นกลุ่มใหญ่มาก แค่ช่วงแรกก็เหมือนกับอยู่ในดงปลาตีน มันชุลมุนไปหมด เรียกได้ว่า งานนี้โดนทั่วหน้า หมายถึง โดนทุกส่วนของหน้าเลย ครั้งแรกยังไม่ถึงเลี้ยวขวาแรก ผมถูกถีบจนนาฬิกาที่ใส่หลุดจากข้อมือโชคดีที่คว้าไว้ทันแล้วรีบยัดมันใส่อกเสื้อไตรฯ แล้วว่ายต่อได้ (มารู้ทีหลังว่า มีคนทำนาฬิกาตกน้ำด้วย) พอเลี้ยวขวาแรกได้นิดเดียว คราวนี้เจอเตะอัดใส่หน้าเต็ม ๆ จนแว่นว่ายน้ำหลุด ผมต้องประคองตัวใส่แว่น แล้วมาเห็นว่าตัวเองข้ามมาอยู่ด้านซ้ายมือสุดของลู่แล้ว หลังจากนั้น ก็ค่อย ๆ ว่าย free style สลับกับกบเท่าที่พื้นที่ข้างหน้าจะว่าง สักพัก ตอนเงยหน้าขึ้นมาหายใจ อ้าว.. ไหงมีคนวิ่งอยู่บนชายหาดได้ด้วยอะ งงเลย เขายอมให้วิ่งด้วยเหรอ.. แต่ผมก็ว่ายของผมไปเรื่อย ๆ มารู้สึกว่าทางโล่ง ก็ตอนว่ายตามน้ำขนานกับชายหาดรอบนอกแล้ว ซึ่งสามารถว่าย free style อย่างเดียวกะระยะห่างจากทุ่นด้านนอกไปเรื่อย ๆ จนหันกลับเข้าฝั่ง รู้เลยว่า กระแสน้ำช่วยให้ทำเวลาเร็วขึ้นแน่นอน ซึ่งก็เป็นอย่างนั้นจริง ๆ
Transition 1
เวลา 08:17 นาที
จากชายหาด จะต้องวิ่งเท้าเปล่ามาตามทางที่ปูพรมเขียวไว้กว่า 400 ม. เพื่อเข้า transition ผมวิ่งไป เอานาฬิกาที่ซุกไว้ในเสื้อออกมาดูไป ปรากฏว่า จริง ๆ แล้วสายมันยังไม่ขาด แต่สลักที่คล้องกับตัวเรือนหลุด ซึ่งเป็นปัญหาของสายที่ผมซื้อมาเปลี่ยนแทนสายดั้งเดิม เพราะเห็นว่าใส่ง่ายกว่า ผมคล้องมันกลับเข้าไปง่าย ๆ แล้วตั้งจับเวลาใหม่อีกครั้ง ใน transition ผมใช้เวลาเปลี่ยนเครื่องแต่งตัวไม่นาน แล้วกินน้ำเกลือแร่ที่เตรียมมานิดหน่อย มารู้ตัวอีกทีว่าลืมใส่ถุงมือ ก็ตอนขึ้นคร่อมจักรยานเตรียมจะออกปั่นแล้ว
 |
| ขอบคุณภาพจาก Facebook: navytriathlonphuket |
 |
| ขอบคุณภาพจาก www.finisherpix.com |
ระยะทาง 40 กม.
เวลา 1:25:16 ชม.
Pace 28.15 กม./ชม.
เส้นทางจักรยานงานนี้ พอออกจาก transition แล้วก็ไต่ขึ้นสะพานท้าวเทพกระษัตรีที่คู่ขนานกับสะพานสารสินเดิมเลย และน่าจะเป็นช่วงปั่นขึ้นเนินยาวที่สุดของงานนี้แล้วด้วย เส้นทางส่วนใหญ่เป็นทางราบ แต่มีลักษณะคดเคี้ยวไปมาตลอด ไม่ค่อยมีทางราบตรง ๆ ยาว ๆให้ปั่นกันเต็มฝีเท้าเท่าไร และช่วงพ้นสี่แยกบ่อดานไปแล้ว ก่อนถึงจุดกลับตัว ทางจะแคบมาก สำหรับตัวผม ปั่นเสือหมอบ Mosso [1] คันเดิม heart rate สูงเกิน 130 ใน zone 3-4 ตลอดการแข่งขัน ไม่ลดลงมาเหมือนงานก่อน ๆ แต่ peak สูงสุดที่ 165 ไม่ถึง zone 5 น่าจะเป็นจากสภาพถนนที่คดเคี้ยว ทำให้ไม่ได้ออกแรงปั่นเร็ว แต่ต้องระมัดระวังและตื่นตัวตลอด และต้องคอยตะโกนบอกนักกีฬาระยะ Sprint ป้ายสีเหลืองที่ปั่นเลยจุดกลับตัวของตัวเองมาหลายคน ผมเจอน้องสองคนสุดท้ายตอนจะถึงจุดกลับตัวระยะ Olympic แล้วด้วยซ้ำ โดยสรุป ทำความเร็วสำหรับระยะ 40 กม. ช้ากว่างานที่สงขลาซึ่ง pace เฉลี่ย 28.35 เล็กน้อย และไม่ได้แวะดื่มน้ำเลยเหมือนกัน
Transition 2
เวลา 02:51 นาที
ตอนเดินจูงจักรยานเข้า transition ไม่เหนื่อย ยังวิ่งเหยาะ ๆ ได้ แต่ร้อนมาก ใน transition ผมเลยกินน้ำเกลือแร่ที่เตรียมมาจนหมดขวด
 |
| ขอบคุณภาพจาก Facebook: navytriathlonphuket |
 |
| ขอบคุณภาพจาก https://photo.thai.run/ไตรกีฬานาวีเฉลิมพระเกียรติ-ครั้งที่-4-ณ-จังหวัดภูเก็ต/@AnuwatPhoto |
ระยะทาง 10.55 กม.
เวลา 1:17:50 ชม.
Pace 7.22 นาที/กม.
งานนี้ เส้นทางวิ่งมีแถมสองต่อ ต่อแรกแถมระยะให้อีกกว่าครึ่ง กม. ต่อสองแถมระยะแนวตั้ง คือ วิ่งขึ้นลงบันไดสะพานสารสินประมาณตึกสามชั้น แล้วก็มีวิ่งขึ้นเนินยาว คือ สะพานท้าวเทพกระษัตรีเหมือนเส้นทางปั่น นอกนั้นต้องถือว่าเป็นทางราบ แต่..ร้อนมาก ร้อนจนหมดอารมณ์ชื่นชมความงานของสองข้างทาง ซึ่งความจริงสวยมากทั้งสะพานสารสินและชายทะเลทางเหนือของเกาะภูเก็ต ผมวิ่ง pace ต่ำกว่า 6 ได้ 2 กม.แรกเท่านั้น ไม่แวะจุดให้น้ำจนถึง กม. ที่ 4 เพราะกินตุนมาจากใน transition แล้ว หลังจากนั้นก็ชะลอตัวตรงจุดให้น้ำ แต่ก็ออกวิ่งต่อเนื่องได้ตลอด 6 กม.แรก แล้วมาเริ่มเดินตอนถึงสะพานสารสิน เพราะเพิ่งเห็นว่าต้องขึ้นลงบันไดด้วย ลงสะพานได้ก็หมดแรงเปลี่ยนเป็นเดินมากกว่าวิ่งประมาณกิโลครึ่ง แล้วกลับมาวิ่งช่วง กม. สุดท้ายก่อนถึงเส้นชัย heart rate อยู่ใน zone 3-4 ตลอด มีช่วงแรกที่เพิ่งเริ่มวิ่งกับช่วงสุดท้ายที่ peak ขึ้นไปที่ 167 แต่ยังไม่ถึง zone 5 โดยรวมก็เหมือนกับที่สงขลา คือ ยังไม่ได้ตามเป้าที่ตั้งใจไว้ว่าจะไม่เดินเลย
 |
| ขอบคุณภาพจาก https://www.sportstats.asia |
รวมเวลา 3:21:39 ชม.
โดยรวมก็นับว่า ยังคงเหมือนเดิม ทำเวลาได้ไม่ดีไปกว่าที่สงขลา แต่ได้เรียนรู้ว่า อย่าคิดใส่นาฬิกาแบบสายสลักว่ายน้ำในดงปลาตีนอีก เพราะถ้าหลุดหายแล้ว ไม่คุ้มจริงๆ ส่วนที่ต้องไปฝึกเพิ่ม น่าจะเป็น..วิ่งกลางแดด
Links:
[1] http://www.mosso.com.tw
Links:
[1] http://www.mosso.com.tw
