ไตรกีฬานาวี ครั้งที่ 2 2562 - 2nd Navy Triathlon 2019
เชียงแสน - Chiang Saen
ไม่มีข้อมูล ไม่ดี ควรปรับปรุง ดี พอใจ ดีมาก ประทับใจ
การประชาสัมพันธ์ก่อนงาน
เมื่อเทียบกับครั้งแรกที่สัตหีบแล้ว ประชาสัมพันธ์งานนี้มีเวลาและความพร้อมมากกว่า แต่เลื่อนงานจากวันอาทิตย์เป็นวันเสาร์
การประชาสัมพันธ์ในงาน
เสียงประชาสัมพันธ์ภาคไทย ภาคอังกฤษในบริเวณงานชัดเจนดี
ที่จอดรถและบริการขนส่ง
ที่จอดรถตรงโรงเรียนบ้านสบรวกมีมากเพียงพอ มีบริการรถรับส่ง มีป้ายบอกจุดบริการรถรับส่งชัดเจนดี แต่ไม่ค่อยมีคนใช้บริการ เพราะอาจอยู่ไกลไป นักกีฬาส่วนใหญ่จอดรถตรงพื้นที่ว่างตรงข้ามสถานที่จัดงานมากกว่า วันแรกผมจอดรถที่โรงเรียน ตอนนั่งรถรับส่งมีเพียงสองคน รถก็ออกแล้ว ควรมีแผนที่แสดงที่จอดรถ บอกระยะทางในสูจิบัตรและป้ายในงานให้ชัดเจน
ข้อมูล กติกาการแข่งขัน
ชี้แจงรายละเอียดเส้นทางการแข่งขันและกฏกติกาต่าง ๆ ดีมากทั้งภาคไทย ภาคอังกฤษ ข้อมูลเป็นประโยชน์มากโดยเฉพาะเรื่องความปลอดภัย และมีภาพแสดงเส้นทางจริงละเอียดดี เสียดายที่นักกีฬาส่วนหนึ่งไม่มาฟัง และไม่รู้เรื่อง
การลงทะเบียน การจัดการ
การลงทะเบียน การใช้พื้นที่จัดงานทำได้ดี มีสูจิบัตรพิมพ์อย่างดีเป็นเล่มแจกเลย แต่ข้อมูลยังไม่ update และส่วนตัวแล้ว ผมยังไม่ชอบพลุประทัดสร้างควันในพิธีเปิดเหมือนเดิม ไม่ดีต่อสุขภาพนักกีฬาเลย
ความปลอดภัย-ว่ายน้ำ
การว่ายน้ำในแม่น้ำโขงเป็นจุดขายของงาน การให้ข้อมูลและการรักษาความปลอดภัยดีมาก การตัดเส้นทางของระยะ Full เพราะปัญหาน้ำวน การจัดให้มีฝอยน้ำเย็นเพื่อปรับอุณหภูมินักกีฬาก่อนลงน้ำ การกำหนดให้ใช้ทุ่นทุกคน แสดงถึงความเป็นมืออาชีพและความใส่ใจของ race director มากครับ ต้องขอชื่นชมจริงๆ
ความปลอดภัย-จักรยาน
เส้นทางปั่นจักรยานสำหรับระยะ Sprint เป็นเส้นทางที่ดีมาก เรียบ สะอาด ควบคุมการจราจรได้ดีทีเดียว ถึงจะเป็นถนนสาธารณะทั้งหมด การให้ข้อมูลทั้งป้ายและตะโกนบอกจุดอันตรายตรงโค้งขาลงทำได้ดีมาก แต่ปัญหาคือ นักกีฬาบางส่วนยังไม่ปฏิบัติตามกติกา ยังมีคนปั่นจักรยานเรียงหน้ากระดานหลายคัน กีดขวางนักกีฬาคนอื่น และจะเป็นอันตรายได้ถ้ามีรถสวนมา
ความปลอดภัย-วิ่ง
เส้นทางวิ่งเลียบแม่น้ำโขง โดยปิดการจราจรครึ่งทาง สะดวกและปลอดภัยดีมาก มีจนท.คอยชี้ทางและห้ามรถดีมาก
บริเวณเปลี่ยนอุปกรณ์
การจัดการเรื่อง transition ดีกว่าที่สัตหีบมาก เพราะให้เอาจักรยานเข้าไปได้เรื่อยๆ ไม่มีการถ่ายรูปก่อนเข้า จึงไม่แออัด และมีเพียงจุดเดียว จึงไม่สับสนเหมือนมี 2 transition นอกจากนั้นยังมีบริการขนถุงใส่ของจากจุดปล่อยตัวซึ่งอยู่ไกลกลับมาที่ transition ดีมาก พอแข่งเสร็จ ถุงก็มาวางคู่กับจักรยานตรง transition เลย อาจมีปัญหาเรื่องการเอาของออกจาก transition หลังแข่งเสร็จบ้าง ควรทำป้ายติดตรงทางเข้าไปเลยว่า อนุญาตให้เข้าไปเอาได้ช่วงใด จนท.จะได้ไม่ต้องเหนื่อยพูด
การแพทย์
การเฝ้าระวัง การบริการทางการแพทย์ทำได้ดีและรวดเร็ว ทั้งที่ส่วนกลางและตลอดเส้นทางการแข่งขัน
อาหาร เครื่องดื่ม
อาหารและเครื่องดื่มตลอดเส้นทางการแข่งขันและส่วนกลางมีเพียงพอและบริการดี
* ความเห็นนี้มาจากประสบการณ์ส่วนตัวของผมเองเท่านั้น และได้จากการแข่งขันระยะ Sprint ไม่รวมการแข่งขันระยะอื่น ซึ่งบริบทต่างไป
สมัครงานนี้ เพราะอยากว่ายน้ำในแม่น้ำโขงสักครั้งในชีวิต แล้วชื่อเมืองเชียงแสนก็เคยได้ยินมานาน แต่ไม่เคยไป ตั้งใจว่าจะลาหยุดยาวแล้วเที่ยวแบบช้า ๆ ก่อนแข่ง ยังติดแค่กล้า ๆ กลัว ๆ กับคำเตือนเรื่องความเย็นยะเยือกของน้ำ ถึงจะเป็นเดือนมีนาคมแล้ว เลยขอสมัครแค่ระยะ Sprint พอ เพราะรู้ว่า เหรียญของระยะ Sprint กับ Olympic ขนาดเท่ากัน เอามาต่อภาพ jigsaw ได้เหมือนกัน
ตอนมาแข่ง สิงห์ไตรกีฬา เดือนมกราคม ผมถือโอกาสขับรถดูเส้นทางปั่นของงานนี้ เจอเนินตรงเลยหอฝิ่นอุทยานสามเหลี่ยมทองคำแล้ว ใจงี้ฝ่อเลย มันชันและยาวมาก ก็พยายามซ้อมปั่นขึ้นเนินแถวบ้านอยู่ แต่สุดท้ายก็ยอม เข็นเป็นเข็น
ผมพักที่ คำสุขรีสอร์ท [1] ห่างจากที่จัดงานตรงท่าเรือห้าเชียงประมาณ 1.5 กม. ความจริงห้องพักก็สงบดี แต่ครั้งนี้ ผมกลับนอนหลับไม่สนิท หลับ ๆ ตื่น ๆ จนถึตีสี่ ก็ลุกจากเตียงมากินกล้วยหอมกับน้ำสองแก้วสูตรเดิม ถ่ายอุจจาระสบาย ๆ นั่งสมาธิ แล้วยังมีเวลายืดเส้นยืดสาย ก่อนขับรถออกมาที่งาน ซึ่งยังหาที่จอดรถใกล้ ๆ ได้ไม่ยาก
 |
| ขอบคุณภาพจาก Facebook: ไตรกีฬานาวีเฉลิมพระเกียรติ |
ระยะทาง 0.8 กม.
เวลา 11:24 นาที
Pace 1:31 นาที/100 ม.
งานนี้เส้นทางว่ายน้ำเป็นเส้นตรงกลางแม่น้ำโขง ทักษะสำคัญไม่ใช่ความเร็ว แต่เป็นการคุมทิศทาง เพราะถ้าไม่ดูทิศให้ดี มีสิทธิหลุดจากแนวทุ่นแล้วเลยทางขึ้นท่าเรือไปได้ จึงต้องอาศัยว่ายคุมทิศเข้าหาฝั่งไว้ตลอด ส่วนปัญหาปลาตีนแบบทุกครั้งแทบไม่มีเลย กว่าจะได้ว่ายน้ำงานนี้ ขั้นตอนมากกว่าทุกครั้งเพื่อความปลอดภัย ต้องใช้ buoy ที่ไม่เคยใช้ ก็อาศัยถามนักกีฬาคนอื่นเอา ต้องนั่งรถย้อนขึ้นไปจนเกือบถึงสามเหลี่ยมทองคำ แล้วยังต้องลงแพออกไปกลางแม่น้ำโขงเพื่อปล่อยตัวอีก ก่อนปล่อยตัวบนแพ มีการปล่อยฝอยน้ำเย็นใส่นักกีฬาเพื่อปรับอุณหภูมิก่อนลงน้ำ.. เย็นเจี๊ยบถึงใจ พอได้สัญญาณ ผมซึ่งใส่เสื้อไตรแขนสั้นกับกางเกงรัดกล้ามเนื้อขายาวของ 2XU [2] เหมือนที่ สิงห์ไตรกีฬา ก็กอด buoy ไว้ด้านหน้าตามที่ race director สอน แล้วกระโดดลงจากท้ายแพไป ตอนตัวสัมผัสน้ำ ก็นึกขอบคุณคนจัดที่เตรียมการให้ร่างกายเรารับมือกับความเย็นได้ดีมาก ผมว่าย freestyle สลับกับกบเพื่อเล็งทิศไปเรื่อย ๆ แต่ว่ายไปได้ไม่ถึงครึ่งทาง รู้สึกเหนื่อยกว่าธรรมดา ตกใจเหมือนกัน เพราะไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน พอคิดได้ก็คว้า buoy ขึ้นมากอดใต้อกแล้วพักลอยตัวไปตามกระแสน้ำ ระหว่างนั้นก็มองไปรอบข้าง นักกีฬาหลายคนทั้งไทยและเทศที่อยู่ใกล้ ๆ ก็อยู่ในสภาพเกาะ buoy น่าจะเจอกระแสน้ำช่วงนั้นเหมือนกัน นึกขอบคุณคนจัดเป็นครั้งที่สองเรื่องการบังคับใช้ buoy เพราะถ้าไม่บังคับ ผมอาจเป็นหนึ่งในคนที่ panic กับกระแสน้ำแบบนี้ได้ ได้พักพอหายเหนื่อย ตั้งสติได้แล้วก็เล็งทิศ พยายามจ้วงว่ายตัดเฉียงเข้าฝั่ง ไม่นานก็ได้ขึ้นบกตรงท่าเรือ ซึ่งมีคนมาช่วยพยุงนักกีฬาทุกคนขึ้นน้ำ อันนี้ต้องขอบคุณเป็นครั้งที่สาม สำหรับผลงานงานนี้ ความแรงของแม่น้ำโขงทำเอาได้ทำลายสถิติ pace ของตัวเองกันทุกคน
Transition 1
เวลา 03:00 นาที
จากตลิ่งริมน้ำ ต้องเดินขึ้นบันไดท่าเรือหลายขั้นมา transition ซึ่งอยู่ไม่ไกล ผมไม่กล้าวิ่ง กลัวเซล้มแล้วไม่คุ้ม ตอนอยู่ใน transition รู้สึกโล่งใจที่ผ่านด่านแรกมาได้ แต่งตัวแล้วไม่ลืมกินน้ำตุนไว้หลายอึก ก่อนจูงจักรยานออกจาก transition ไปลุ้นด่านที่สอง ..เนินหอฝิ่น
 |
| ขอบคุณภาพจาก Facebook: ไตรกีฬานาวีเฉลิมพระเกียรติ |
ระยะทาง 20 กม.
เวลา 0:56:37 ชม.
Pace 21.20 กม./ชม.
เส้นทางจักรยานงานนี้ คือ ทางหลวงหมายเลข 1290 เชียงแสน-แม่สาย ซึ่งเป็นเส้นทางหลักผ่านสถานที่ท่องเที่ยวสำคัญบริเวณสามเหลี่ยมทองคำ ลักษณะเป็นเนินเขา มีเนินที่ชันและยาวที่สุดอยู่ตรงเลยหอฝิ่นอุทยานสามเหลี่ยมทองคำไปเล็กน้อย สำหรับระยะ Sprint พอปั่นเลยเนินนี้ไปแล้ว มีเนินเตี้ย ๆ อีกหลายลูกแต่ไม่ชันมาก แล้วไปวนรอบบ้านเวียงแก้ว ก่อนจะย้อนกลับมาขึ้นเนินเดิมอีกรอบให้ไม่มีวันลืมเส้นทางนี้ ความจริงทางสายนี้นับว่าสวยไม่แพ้ใครเลยทีเดียว ผ่านวัดสวย ๆ ทิวเขา ทุ่งนา วิวสวยมาก แต่ช่วงที่ไปแข่งดันตรงกับเลือกตั้ง เวลาปั่นไป ก็จะรู้สึกเหมือนมีพวก ส.ส. มายืนเชียร์อยู่สองข้างถนนตลอดเส้นทาง บดบังวิวสวย ๆ ที่ว่าไปหมด ส่วนตรงเนินที่ว่า ผมก็เหมือนนักกีฬาสมัครเล่นส่วนใหญ่ที่ลงเดินเข็นจักรยานกันเพลิน ๆ สองรอบทั้งไปและกลับ แต่ตอนลงจากเนินก็มีปล่อยไหลพรวด pace เกิน 50 อยู่เหมือนกัน heart rate ขาไปส่วนใหญ่เป็น zone 3 แต่ขากลับกลายเป็น zone 4 มา peak สูงสุดที่ 167 ช่วงสุดท้ายก่อนจะถึง transition
Transition 2
เวลา 02:02 นาที
งานนี้ปล่อยตัวว่ายน้ำค่อนข้างสาย ใน transition อากาศจึงค่อนข้างร้อน เพราะเกือบจะเก้าโมงเช้าอยู่แล้ว ผมต้องกินน้ำที่เตรียมมาจนหมดขวด คาดว่าตอนวิ่งบนถนนเลียบแม่น้ำโขงคงร้อนน่าดู
 |
| ขอบคุณภาพจาก Facebook: ไตรกีฬานาวีเฉลิมพระเกียรติ |
ระยะทาง 5 กม.
เวลา 0:30:58 ชม.
Pace 6.11 นาที/กม.
เส้นทางวิ่งงานนี้ ก็คือ ทางหลวงหมายเลข 1290 เชียงแสน-แม่สาย เหมือนกัน แต่เป็นฝั่งทางใต้ของสามเหลี่ยมทองคำ ซึ่งเลียบแม่น้ำโขงไปตลอด โดยไปวกกลับที่ด่านตรวจ กม.5 พระอาทิตย์ที่ขึ้นทางตะวันออกด้านฝั่งลาวยังทำมุมไม่สูงนัก พอมีเงาร่มไม้ข้างทางอยู่บ้าง ผมวิ่งโดยแวะจุดให้น้ำแค่ 2 ครั้งเพราะระยะทางไม่ไกลนัก heart rate อยู่ใน zone 4 เกือบทั้งหมด ช่วงแรกที่เร่งฝีเท้า heart rate จะสูงหน่อย สูงสุดที่ 168 แต่หลังจากแวะจุดให้น้ำแรกแล้ว ก็ลดลงเรื่อย ๆ จนเข้าเส้นชัยแบบไม่ค่อยเหนื่อยเท่าไร
 |
| ขอบคุณภาพจาก https://www.sportstats.asia |
รวมเวลา 1:44:01 ชม.
งานนี้ ตั้งใจมาว่ายน้ำในแม่น้ำโขงเป็นเป้าหมายสำคัญ เป็นการกลับมาลงระยะ Sprint หลังจากลง Olympic มาสองหนแล้ว ทำให้ตอนวิ่ง ยังไม่ค่อยเหนื่อย รู้สึกค่อนข้างมั่นใจและเร่งฝีเท้าช่วงสั้น ๆ ได้ดี แต่ที่ต้องไปซ้อมต่ออีกมาก คือ ปั่นจักรยานขึ้นเนิน ..ไม่เป็นไร เนินมนัสข้างบ้าน อยู่ไม่ไกล
Links:
[1] https://www.facebook.com/khamsukresort
[2] http://accelerate%20compression%20tights/
Links:
[1] https://www.facebook.com/khamsukresort
[2] http://accelerate%20compression%20tights/
