ไตรกีฬานาวีครั้งที่ 1 2561 - 1st Navy Triathlon 2018
สัตหีบ - Sattahip
ไม่มีข้อมูล ไม่ดี ควรปรับปรุง ดี พอใจ ดีมาก ประทับใจ
การประชาสัมพันธ์ก่อนงาน
ค่อนข้างฉุกละหุก เริ่มประชาสัมพันธ์ก่อนงานไม่ถึง 2 เดือน รายละเอียดการแข่งขันก่อนงาน 1 เดือน
การประชาสัมพันธ์ในงาน
เสียงประชาสัมพันธ์ภาคไทย ภาคอังกฤษในบริเวณงานชัดเจนดี
ที่จอดรถและบริการขนส่ง
ที่จอดรถมีมากเพียงพอและมีบริการรถรับส่งดี แต่รถนักกีฬาจำนวนมากเข้าไปจอดในบริเวณที่พักของกำลังพล บางคันก็ขับเร็วมาก ไม่หยุดสนิทเมื่อถึงแยก และนักกีฬาจำนวนมากไม่ได้ใช้บริการรถรับส่ง สถานที่จอดรถกับจุดบริการรถรับส่งทั้งขาไปและกลับควรแสดงในแผนที่ และในพื้นที่ควรมีป้ายบอกจุด ช่วงเวลาที่ให้บริการรถรับส่ง รวมถึงป้ายบอกว่าบริเวณไหนเป็นบริเวณที่พัก ห้ามเข้า กฏจราจรในเขตทหาร ให้ชัดเจนทั้งสองภาษา
ข้อมูล กติกาการแข่งขัน
ชี้แจงรายละเอียดเส้นทางการแข่งขันและกฏกติกาต่าง ๆ ดีมากทั้งภาคไทย ภาคอังกฤษ โดยแปลไปพร้อมกัน มีประโยชน์มาก แต่การแปลสองภาษาไปพร้อมกัน ทำให้ควบคุมเวลาไม่ได้
การลงทะเบียน การจัดการ
การลงทะเบียน การใช้พื้นที่จัดงานทำได้ดี มีสูจิบัตรพิมพ์อย่างดีเป็นเล่มแจกเลย แต่ข้อมูลไม่ update ทำให้สับสนทั้งเรื่องตารางเวลาและเส้นทางแข่งขันที่ไม่ตรงกัน ภาพกราฟฟิกแผนที่ในงานก็ดูไม่สมส่วน และส่วนตัวแล้ว ผมไม่ชอบพลุประทัดสร้างควันในพิธีเปิด ไม่ดีต่อสุขภาพนักกีฬาเลย
ความปลอดภัย-ว่ายน้ำ
เส้นทางว่ายน้ำมีแนวทุ่นและระบบดูแลความปลอดภัยดี ถึงจะมีผู้เสียชีวิต 1 คน การปล่อยตัวเป็นชุดตามกลุ่มความเร็วทำได้ดี แต่จำนวนในแต่ละกลุ่มมากไป และมีนักกีฬาออกไม่ตรงกลุ่ม
ความปลอดภัย-จักรยาน
เส้นทางปั่นจักรยานสำหรับระยะ Olympic เป็นเส้นทางที่ดีมาก เรียบ สะอาด ควบคุมการจราจรทั้งภายในฐานทัพ ตลาดสัตหีบ และทางหลวงได้ดีมาก มีจนท.ยืนประจำทุกจุดตัด ป้ายแสดงระยะทาง จุดเลี้ยว แผงกั้นครบถ้วนชัดเจนดี แต่มีนักกีฬาหลายคนปั่นเกาะกลุ่มกันเป็นแผง ผิดกติกาและค่อนข้างอันตราย
ความปลอดภัย-วิ่ง
เส้นทางวิ่งมีป้ายแสดงระยะทาง จุดเลี้ยว แผงกั้นครบถ้วนชัดเจนดี มีจนท.คอยชี้ทางและห้ามรถดีมาก และยังมีทหารยืนตากแดดตลอดสองข้างทางเป็นระยะ อบอุ่นดี
บริเวณเปลี่ยนอุปกรณ์
มีจุดเปลี่ยนอุปกรณ์ 2 จุดห่างกันหลายกม. สร้างความสับสนมาก ถึงจะมีบริการรถรับส่ง สามารถฝาก run gear ไปได้ และได้ประชาสัมพันธ์ให้นักกีฬาทราบแล้ว แต่คงไม่ทั่วถึงในรายละเอียดเรื่องรถรับส่ง ช่วงเวลาให้บริการ ทำให้นักกีฬาส่วนหนึ่งขับรถไปเอาเองเมื่อเลิกแข่งขัน คนที่มีรถก็ไม่ลำบาก คนที่ไม่มีรถก็ต้องปั่นกลับกันเอง กำหนดเวลาที่เปิดให้นักกีฬาเอาอุปกรณ์เข้าไปใน transition 1 ช้ามากและยังต้องยิืนรอถ่ายรูปก่อนเข้าอีก ทำให้ต้องยืนต่อแถวยาวมาก การใช้ถุง bike gear และ run gear มีจุดฝากอยู่นอก transition และให้แต่งตัวก่อนเข้าไปใน transition ทำได้ดี แต่ก็มีคนที่เข้าไปแต่งตัวใน transition อยู่ดี
การแพทย์
การเฝ้าระวัง การบริการทางการแพทย์ทำได้ดีมาก เป็นกันเองและรวดเร็ว ทั้งที่ส่วนกลางและตลอดเส้นทางการแข่งขัน มองเห็นทีมพยาบาลนั่งรถจักรยานยนต์ตามเส้นทางแล้วอุ่นใจ
อาหาร เครื่องดื่ม
อาหารและเครื่องดื่มตลอดเส้นทางการแข่งขันมีเพียงพอและบริการดี แต่อาหารบริเวณส่วนกลางในงานเลี้ยงก่อนและหลังการแข่งขันช้า
* ความเห็นนี้มาจากประสบการณ์ส่วนตัวของผมเองเท่านั้น และได้จากการแข่งขันระยะ Olympic ไม่รวมการแข่งขันระยะอื่น ซึ่งบริบทต่างไป
งานนี้เป็นระยะ Oylmpic ครั้งแรกของผม ตัดสินใจสมัครเพราะคิดว่า กองทัพเรือจัดเองน่าจะรับประกันความปลอดภัยได้ แต่ยังกังวลเรื่องเส้นทางโดยเฉพาะจักรยาน วันลงทะเบียนผมขับรถดูเส้นทางหนึ่งรอบใหญ่ หนักใจตรงช่วงเลียบทะเลก่อนถึงแหลมปู่เจ้า เจอลิงฝูงใหญ่ลงมาจากเขา พอเลยไปก็เป็นเนินชันพอสมควรอยู่เนินเดียว ถ้าวันแข่งจริงกำลังปั่นขึ้นเนินแล้วมาเจอคุณจ๋อพวกนี้ คงสนุกน่าดู
ผมพักที่ The Brass Villa Garden Resort [1] ห่างจากที่จัดงานในฐานทัพเรือประมาณ 3 กม. แต่ห้องพักสงบเงียบ หลับสบายดีมาก มาตื่นตีสี่ครึ่งตามปกติ ตื่นนอนก็กินกล้วยหอม 3 ลูก ตามด้วยน้ำสองแก้วสูตรเดิม แล้วถ่ายอุจจาระสบาย ๆ ก่อนขับรถออกมาที่งาน ซึ่งยังหาที่จอดรถในฐานทัพได้ไม่ยาก
 |
| ขอบคุณภาพจาก Facebook: ไตรกีฬานาวีเฉลิมพระเกียรติ |
 |
| ขอบคุณภาพจาก RayongSport.com |
ระยะทาง 1.5 กม.
เวลา 45:04 นาที
Pace 3:00 นาที/100 ม.
ว่ายตามเข็มนาฬิการอบแนวทุ่นที่เป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าไม่ใช่สามเหลี่ยม ทะลมีคลื่นพอสมควร ทำให้ว่ายยากกว่าปกติ แต่ที่ยากกว่า คือ ดงปลาตีน..เท้าของนักกีฬา เพราะปล่อยตัวกลุ่มใหญ่ ตอนปล่อยตัว ผมพยายามอยู่ชิดด้านซ้ายของกลุ่ม ซึ่งอยู่ไกลจากแนวทุ่น อาศัยว่าย free style ตีคู่กับนักกีฬาที่อยู่ด้านขวาโดยเฉพาะที่ว่ายท่ากบ ทำให้ไม่ต้องเสียจังหวะเงยหน้าขึ้นเล็งทุ่นใหญ่หัวมุม ควบคุมทิศทางได้ดีไม่เฉเหมือนครั้งก่อน ๆ ตอนเดินขึ้นฝั่ง รู้สึกว่าน่าจะทำเวลาได้ดี แต่พอมาดูเวลาทีหลัง ทำไม pace ช้ากว่าปกติไปมากอย่างนี้ก็ไม่รู้ เดาเองว่า ช่วงว่ายน้ำงานนี้น่าจะรวมเวลาที่อยู่ในห้องแต่งตัวก่อนเข้า transition ไปด้วย เพราะถ้าดูเวลาช่วง transition 1 มันสั้นเกินจริง
Transition 1
เวลา 01:12 นาที
จากทะเล ต้องวิ่งขึ้นมาข้ามถนนเพื่อเอา bike gear ของตัวเองก่อนไปเข้าห้องแต่งตัวใกล้ ๆ กัน ผมแต่งตัวแบบไม่รีบ และกินน้ำตุนไว้หลายอึก แล้วเดินเข้าไปเอาจักรยานใน transition ถ้าดูตามเวลาที่ใช้แค่นาทีกว่า ๆ ไม่น่าจะเป็นไปได้เลย
 |
| ขอบคุณภาพจาก Facebook: ไตรกีฬานาวีเฉลิมพระเกียรติ |
ระยะทาง 40 กม.
เวลา 1:40:43 ชม.
Pace 23.83 กม./ชม.
เส้นทางจักรยานงานนี้ ช่วงแรกที่ผ่านภายในฐานทัพเรือสัตหีบสวยสะอาดเป็นระเบียบมาก ผ่านเรือรบลำใหญ่ ประติมากรรม สถานที่สำคัญ ๆ หลายแห่ง ซึ่งถ้าไม่มาแข่งก็คงไม่ได้เห็น วลี 'ไตรกีฬาสายท่องเที่ยว' แว๊บขึ้นมาในหัว คือ แข่งไปชื่นชมสองข้างทางไปเรื่อย ๆ เพราะยังไงก็ไม่ได้ชิงรางวัลอยู่แล้ว ทำให้ผมปั่นแบบสบายใจ มีช่วงก่อนจะถึงแหลมปู่เจ้าที่เจอฝูงลิงเมื่อวาน วันนี้ไม่มีวี่แววเจ้าถิ่นเลย คงโดนไล่ไปหมดแล้ว แต่เนินชันยังอยู่ ..ก็ลงเข็นสิครับ สองรอบด้วยกัน รู้สึกว่า เข็นเร็วกว่าและปลอดภัยกว่าปั่นส่ายไปส่ายมาขวางทางนักกีฬาคนอื่น ช่วงก่อนจะออกจากฐานทัพเรือมีเนินยาวอีกครั้ง แต่ตรงนี้พอปั่นไหว พอมาถึงทางหลวงหมายเลข 3126 ก็ได้ปั่นกันสนุกยาวเลย แต่มีแอบกระดอนจนที่สูบลมมือประจำรถหลุดจากแป้น ยังดีที่ไม่แตกหัก ก่อนจะวกกลับทางเดิมตรงแยกก่อนถึงโรงพยาบาลสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ แล้วกลับมาเข้า transition 2 ที่เรือหลวงจักรีนฤเบศร์ ผมปั่นเสือหมอบ Mosso [2] ได้ heart rate อยู่ใน zone 4 56% มี peak ขึ้นไปถึง 168 ช่วงที่ต้องลงเข็นขึ้นเนินแป๊บเดียว pace เร็วสูงสุดที่ 44.4 ช่วงลงเนินก่อนถึงทางเข้าเรือหลวงจักรีนฤเบศร์ และรู้จังหวะยกก้นคลายเมื่อยเป็นระยะ สำหรับการปั่นระยะไกลที่สุดครั้งแรก โดยไม่ได้แวะดื่มน้ำเลย
Transition 2
เวลา 02:46 นาที
ตอนเดินจูงจักรยานเข้า transition มันเมื่อยน่องเหมือนกัน ก้าวขาเหมือนยังปั่นจักรยานอยู่ แล้วก็มางง งง กับ transition เล็กน้อย ต้องเดินหาหมายเลขและ run gear ของตัวเอง ใน transition ผมกินน้ำที่เตรียมมาจนเกือบหมดขวด เพราะแดดร้อนเอาเรื่อง
วิ่ง
ระยะทาง 10 กม.
เวลา 1:09:00 ชม.
Pace 6.54 นาที/กม.
เส้นทางวิ่งจากเรือหลวงจักรีนฤเบศร์กลับมาหาดดงตาลในฐานทัพเรือมีเนินไม่มาก แต่ปัญหาหลักของผมคือแดด เป็นครั้งแรกที่ต้องวิ่งหลัง 9 โมงเช้าแบบนี้ แต่พอเห็นน้องทหารที่มายืนตากแดดเป็นระยะแล้ว รู้สึกว่าวิ่งสบายกว่า ผมวิ่งโดยไม่แวะจุดให้น้ำในช่วง 2 กม. แรกเท่านั้น และเป็นช่วงที่ heart rate อยู่ใน zone 4 เป็นส่วนใหญ่ สูงสุดที่ 160 แต่หลังจากนั้นก็แวะจุดให้น้ำ วิ่งสลับเดิน โดยระยะที่วิ่งลดลง เดินมากขึ้นเรื่อย ๆ heart rate ได้ลดลงมาอยู่ใน zone 2-3 ก่อนจะมาเร่งฝีเท้ารับหน้ากล้องตอนเข้าเส้นชัย heart rate ขึ้นไปสูงสุดที่ 160 อีกครั้ง โดยรวมก็ถือว่า ต้องเดินอยู่ประมาณ 2 กม.
 |
| ขอบคุณภาพจาก https://www.sportstats.asia |
รวมเวลา 3:38:45 ชม.
สำหรับระยะ Olympic ครั้งแรก ต้องลงเข็นจักรยานและเดินอยู่ 2 กม. ช่วงวิ่ง แต่ยังพอใจว่าเป็นไปได้ ทำเวลาได้กลาง ๆ ของนักกีฬาทั้งหมด เป็นอันดับ 4 ในรุ่น 50-59 ปี แต่ทำเวลาห่างจากที่ 3 ถึง 14 นาที และห่างจากที่ 1 เกือบ ชม. ถ้าซ้อมเพิ่มระยะทีละน้อยสม่ำเสมอ น่าจะทำได้ดีขึ้น
ช่วงที่เขียนบันทึกนี้ ทราบข่าวว่ามีนักกีฬาคนหนึ่งเสียชีวิตในระหว่างว่ายน้ำ ทั้ง ๆ ที่เป็นนักกีฬา และระบบรักษาความปลอดภัยและทีมแพทย์พยาบาลพร้อมมาก ๆ ผมต้องขอแสดงความเสียใจกับทางครอบครัวของผู้เสียชีวิตและกองทัพเรือผู้จัดงานกับความสูญเสียครั้งนี้ด้วยครับ แต่ในอีกมุมหนึ่ง ก็มองย้อนมาดูตัวเอง ถ้าอยู่ดี ๆ แล้ววูบไปเลยแล้วเสียชีวิตในระหว่างทำในสิ่งที่เรารักก็ดีเหมือนกัน ผมไม่อยากให้ใครมาปั๊มผมให้เสียเวลา โดยเฉพาะถ้าหมอคาดการณ์ได้ว่า ตื่นขึ้นมาก็ต้องนอนติดเตียงเป็นภาระคนอื่นไปตลอด
Links:
[1] https://the-brass-villa-garden-resort-th.book.direct/en-us
ช่วงที่เขียนบันทึกนี้ ทราบข่าวว่ามีนักกีฬาคนหนึ่งเสียชีวิตในระหว่างว่ายน้ำ ทั้ง ๆ ที่เป็นนักกีฬา และระบบรักษาความปลอดภัยและทีมแพทย์พยาบาลพร้อมมาก ๆ ผมต้องขอแสดงความเสียใจกับทางครอบครัวของผู้เสียชีวิตและกองทัพเรือผู้จัดงานกับความสูญเสียครั้งนี้ด้วยครับ แต่ในอีกมุมหนึ่ง ก็มองย้อนมาดูตัวเอง ถ้าอยู่ดี ๆ แล้ววูบไปเลยแล้วเสียชีวิตในระหว่างทำในสิ่งที่เรารักก็ดีเหมือนกัน ผมไม่อยากให้ใครมาปั๊มผมให้เสียเวลา โดยเฉพาะถ้าหมอคาดการณ์ได้ว่า ตื่นขึ้นมาก็ต้องนอนติดเตียงเป็นภาระคนอื่นไปตลอด
Links:
[1] https://the-brass-villa-garden-resort-th.book.direct/en-us
